Essay On Indian Farmer In Marathi: खरंतर ह्या कोरोनाच्या काळात सारा देश लॉकडाऊन असताना ह्या देशाची अर्थव्यवस्था बळकट करण्याच्या हेतूनं दोन दोन किलोमीटर लाईन लावून पूर्ण पोलीस संरक्षणात दारूची विक्री केली जाते, त्याचं 65% शेतकरी असलेल्या देशात मात्र ह्याच कोरोनाच्या काळात पिकाला हमीभाव भेटला नाही म्हणून स्वतःच्या कष्टाने पिकवलेला, लेकरागत वाढवलेला शेतीमाल फेकून देण्याची वेळ शेतकऱ्यावर येते.
उभ्या जगाचा पोट भरणारा पोशिंदा उपाशी राहतो तेव्हा मात्र नटींच्या मेकअप पासून ते माणसांच्या ब्रेकअपची खबर ठेवणाऱ्या पैसे खाऊ मीडियाला तेही दिसत नाही, म्हणून मी नागेश भास्करराव सोंडकर दिवसातले चौवीस तास, वर्षातले ३६५ दिवस त्या काळ्या आईची सेवा करणाऱ्या शेतकऱ्याचा लेक म्हणून शेतकरी उभ्या जगाचा पोशिंदा ह्या विषयाला हात घालताना एक सांगू इच्छितो,
“एक फटका कुंचल्याचा बसलाच पाहिजे,
वळ माझ्या शेतकऱ्याचा दिसलाच पाहिजे!”
0 टिप्पण्या